Sharm El Sheikh

6th of October is niet enkel de naam van de voorstad van Cairo waar we wonen, maar is eveneens de "Armed Forces Day" (eigenlijk wordt hier dan de overwinning tegen de Joden gevierd na de Yom Kipoer-oorlog van de jaren 70).
Die dag viel op een woensdag, donderdag was brugdag. Een mooi, lang verlengd weekend dus: wij naar Sharm el Sheikh, aan de Rode Zee. Plat toerisme in een all-inclusive resort.



Het was niet de eerste keer dat we hier terecht waren gekomen, de laatste keer een zestal jaar geleden met een charter vanuit België. En ook na ons verblijf in Hurghada wisten we waaraan we ons konden verwachten.
Toch was het weer wat schrikken: van het relatief conservatieve Cairo naar alles-kan/mag/moet-cultuur van de Rode Zee badplaatsen.
De Rode Zee mag je gerust letterlijk nemen, met een overwegend Russische toeristenmassa. Je kan je eraan ergeren of... er ook gewoon mee lachen en van genieten :-)




Goeie manieren, alsook hun kleren hebben de meeste thuis gelaten. (voor de mannen: die kleren thuislaten geldt ook voor de oudere, vooral corpulente Russische dames :-) )
De man van het hotel die om 7 uur het deurtje van het restaurant opendeed, moest iedere avond ijlings wegduiken voor het Russisch geweld (diezelfde dames, inderdaad). Al moeten we wel toegeven dat we er ook al om 7 uur stonden aan te schuiven, haha :-) Ook moeten we onze medeplichtigheid bekennen aan de daaropvolgende plunderingen van het buffet :-)

Al blijft de Rode Zee op het puntje van Sinaï toch wel prachtig met zijn groen-blauwe kleur en schitterende vissen. En 's nachts kan je even de woestijn inrijden en de prachtigste sterrenhemel zien! De trip ernaar toe is eveneens de moeite waard: 400 kilometers door de woestijn, langs de westkust van Sinaï tot aan de tunnel onder het Suezkanaal.



Op de terugweg waren we ons volgend verlengd weekend in November al aan het plannen :-)