maandag 28 februari 2011

Op verkenning...



Deze morgend meegereden met mijn ventje tot aan de Carrefour, samen een lekkere koffie in de enige echte "Starbucks" gedronken en dan gaan winkelen...nee niet voor kleren maar voor speciale ingrediënten. Terwijl mijn schatje verder naar zijn werk doorrijdt, geeft de espresso me een energieboost en ga ik op ontdekking. Bepaalde libanese ingrediënten verplichten me toch om enige uitleg te gaan vragen aan de winkeliers. Met gebarentaal probeer ik aan de jongen die de rekken vult, uit te leggen naar waar ik op zoek ben, tevergeefs haalt hij er een engels sprekende collega bij en vind ik het meeste dat ik nodig heb. Natuurlijk kon ik het niet laten om de "Sesam Seed Paste Halva, ook "Halawa" genaamd" uit te proberen. Het is een libanese zoetigheid op basis van sesamzaadjes. Heerlijk! Dan maar huiswaarts...zouden we eens geen busje proberen naar onze compound? Ik stap een busje op en vraag richting Alex. Desert Road. Al snel blijkt dit niet het goede busje te zijn en stap ik af voor de toll gate van de Alex. Desert Road. Daar stopt een busje en ik vraag de chauffeur of hij tot aan onze compound rijdt. Wat een toeval...blijkbaar is dit het gratis service busje naar onze compound. Bij aankomst in de compound, maakt een heer me duidelijk dat ik nu het kleinere busje kan nemen, hiervoor betalen we een klein bedrag en iedereen wordt aan de deur afgezet. Handig als je met veel boodschappen zit en beter dan letterlijk en figuurlijk afgezet te worden door een taxi!

zondag 27 februari 2011

een weekend vol verwondering



Dat we dit weekend weer meer dan 100% genoten hebben, kan je zien op bovenstaande fotootjes. Een ontspannende wandeling doorheen palmbomen, aloë vera's en tropische planten laat ons genieten van een oase van rust. Ook ons groenafval hebben we meegenomen om de dieren van de mini zoo te voederen en blijkbaar met succes;-).
Nu nog een beetje hout sprokkelen voor onze barbecue en in het kader van een sterrenhemel van duizend en één nachten de smaken van dit romantische leventje proeven.

Een mooie avondwandeling mocht ook niet ontbreken, bovendien kan je hier uren wandelen in het groen. We gaan langs het meer waar je de krekels en de kikkers een harmonieus concert hoort uitvoeren en waar de ondergaande zon het landschap volledig laat rusten.

Gisteren nog een lekkere koffie gedronken aan de terrasjes bij de Carrefour en dan huiswaarts want er staat eend op de menu...en rijstpap als dessert. De gezangen van de moskee spreiden onze avonturen overheen de wereld. Even wanen we ons als "God in Frankrijk" of misschien keren we terug naar de tijd van de farao's "de farao's van Egypte" en laten we de mysterieuze kant van het wondermooie Egypte aan alle verwondering over.

woensdag 23 februari 2011

Barbecue met palmsmaak



Zoals jullie kunnen zien, zitten we terug in Egypte. Onze veilige terugkeer mocht alvast gevierd worden met een barbecue. Gezellig hout gaan sprokkelen tussen de palmtakken. Nippen van een glaasje wijn en naar de sterrenhemel kijken,...we kunnen je alvast verzekeren dat er heel veel sterren te zien zijn en nee,...we zagen niet af van de wijn ;-)

zaterdag 19 februari 2011

Eindelijk...



Nu Mubarak zijn laatste vakantiedagen aan het opnemen is in Sharm El Sheikh en de Egyptenaren uitgefeest zijn, kunnen we eindelijk terugkeren naar Egypte.
Ik (Serge) ben hier gisterenavond al geland na een bezoekje aan Abu Dhabi, en zondagavond komt ook mijn prinses aan!
Tot morgen! :-)

donderdag 3 februari 2011

Les expatriés sont arrivés

Om iedereen een beetje gerust te stellen: we zijn eergisteren met een privé-charter van Alcatel geëvacueerd vanuit het woelige Egypte naar Charles De Gaulles in Parijs. Vervolgens, na een nachtje in een hotel, via Thalys in Antwerpen geraakt.

Toch even zeggen dat we nooit in gevaar zijn geweest: vooral in de binnenstad rond Midan Tahrir was blijkbaar het grimmig geworden, 50 km van ons huisje. De toestand is nu wel onvoorspelbaar geworden, waardoor we dus met veel pijn in het hart ons paradijs wel moesten verlaten.
We hebben geen "rare" toestanden gezien en ook de andere expats hebben niets bedreigend meegemaakt. Er werd wel een enge sfeer gecreerd met halve waarheden en cowboyverhalen. Bovendien doet de media er ook nog lustig een schepje bovenop, waardoor veel mensen angstig werden en in paniek sloegen - en ook het thuisfront ongerust werd.

Natuurlijk blij iedereen terug te zien. Stiekem hopen we toch om weer te mogen vertrekken... hopelijk wordt alles vlug weer rustig... met of zonder Mubarak ;-)